خرید بازی Doom Eternal PS4 پلی استیشن 4

 معرفی بازی Doom Eternal PS4

این جهنم روی زمین است و تنها یک نفر می تواند تهاجم شیطان را دفع کند. DOOM Slayer بازگشته است تا خشم خود را بر لژیون‌های جهنم با انبوهی از توانایی‌های جدید قدرتمند، سلاح‌ها و شیاطین ترسناک به کار ببندد.Nintendo Switch از زمانی که تقریباً چهار سال پیش راه اندازی شد محبوبیت زیادی پیدا کرد.

علاوه بر نسخه های اولیه مناسب مانند Mario Kart و Zelda، پورت Doom 2016 Panic Button نیز نقش زیادی در موفقیت این کنسول قابل حمل ایفا کرد. خیلی عالی به نظر نمی رسید و نرخ فریم آن نصف آن چیزی بود که در سایر پلتفرم ها وجود داشت، اما قابل پخش بود.

 تریلر بازی Doom Eternal PS4

  با گذشت زمان مجموعه‌ای از «پورت‌های غیرممکن» مانند The Witcher 3 Wild Hunt PS4 را به راه انداخت. Panic Button اکنون با دنباله Doom Eternal بازگشته است، و این یک تلاش چشمگیر دیگر روی سوییچ است که امتیازات زیادی را به همراه دارد .

داستان بازی Doom Eternal پلی استیشن 4

اگر با Doom که در سال 2016 منتشر شد آشنا باشید، Eternal فورا احساس آشنایی خواهید داشت. این همان شعار اکشن غیرقابل معذرت خواهی و اسلحه بازی را ادامه می دهد و سبک بازی تهاجمی و مسلط را ترجیح می دهد. نیازی به بارگیری مجدد اسلحه ها نیست، در حالی که سکوهای پیک آپ و پرش می توانند باعث شوند برخی از برخوردها مانند میدان های نبرد عمودی مناسب به نظر برسند.
 
 ما چندین ماه پس از رویدادهای Doom 2016، کنترل Doom Slayer را از سر گرفتیم. این بار، زمین هدف نیروهای اهریمنی به رهبری خان میکر و کشیش های جهنمی او است. این وظیفه ماست که خان مایکر و زیردستانش را پیدا کنیم و آنها را شکست دهیم، که ما را ملزم به بازدید از چندین مکان و تیراندازی در میان انبوهی از شیاطین می کند.

 ابدی با آنچه در ابتدا به نظر می رسد متفاوت است. یک خط داستانی منسجم تر و متکی به داستان وجود دارد که اگر علاقه ای به آن ندارید، می توانید آن را نادیده بگیرید، اما اطلاعات زیادی وجود دارد که این سری را فراتر از فرضیه اصلی بازی اول ارتقا می دهد. علاوه بر گروه‌های متنوع‌تر از شخصیت‌ها، شیاطین و مخالفان، صحنه‌های قطع شده و دیالوگ‌ها نیز وجود دارد.

گیم پلی بازی Doom Eternal پی اس 4

در حالی که Doom 2016 از نظر روشی که می‌توانستید برخورد کنید، بخشنده‌تر بود، Doom Eternal به عاملیت و استراتژی بازیکن بیشتری نیاز دارد. در ازای آن، بازیکن دائماً تصمیم می‌گیرد تا با کم شدن منابع، برخوردها را پشت سر بگذارد. Glory kills

بازگشتی ایجاد می‌کند، بنابراین دشمنان زمانی که به اندازه کافی آسیب دیدند وارد یک حالت گیج‌کننده می‌شوند و یک حرکت پایانی وحشیانه را ارائه می‌دهند که سلامتی را افزایش می‌دهد. اره برقی برمی گردد و به طور خودکار پر می شود، بنابراین دشمنان اکنون پیک آپ مهمات را رها می کنند. ابزار سومی در Doom Eternal وجود دارد: آروغ شعله، که می‌تواند دشمنان را به آتش بکشد و سپر را از بین ببرد.

 دستکاری منابع همه چیز نیست. Eternal دارای همان دشمنان Doom 2016 است و چند مورد دیگر اضافه می کند. از آراکنوترون تا Pain Eternal، بسیاری از دشمنان Doom II در Eternal ظاهر می شوند تا تنوع دشمن را به میزان قابل توجهی افزایش دهند.

بدهای بزرگ‌تر کاملاً قوی هستند، اما بیشتر آنها نقاط ضعفی دارند که می‌توان از آنها برای آسان‌تر کردن برخوردها استفاده کرد. به عنوان مثال، نیش آراکنوترون را می‌توان با شلیک گلوله‌ای از مسلسل یا نارنجک از ارتقاء تفنگ ساچمه‌ای پاک کرد، و آن را در مسافت‌های طولانی درمانده می‌کند و مجبور می‌کند از نزدیک درگیر شود.

 گیم‌پلی بازی Doom Eternal از بازیکن می‌خواهد که با برداشتن‌های بسیار مورد نیاز از دشمنان، نقاط ضعف بزرگ‌تر دشمن را بر اساس درجه تهدید اولویت‌بندی کند. معمولاً یک مسیر حساس از طریق یک برخورد وجود دارد، اما رسیدن به آن نقطه یک چالش است. مراحل اولیه خسته کننده هستند زیرا شما طناب ها را یاد می گیرید زیرا بازی خوشحال می شود که اگر به درستی درگیر نشوید به شما اجازه می دهد بمیرید.
 

 Doom Eternal بهترین تیراندازی تک نفره مبتنی بر مهارت است که من در مدت زمان طولانی بازی کرده ام. مزایا برای من بسیار بیشتر از معایب است. از یک طرف، اگر بیش از حد تجربی باشید یا ردیابی آنچه را که در حال رخ دادن است از دست بدهید، برخوردها می توانند سخت تر و تنبیه تر شوند.

حس معمولی تری داشت که به دلایل مختلف بازی کردن عالی بود. از طرف دیگر، اتکای Eternal به مکانیک‌هایی که به وضوح ارتباط برقرار می‌کنند، بازیکن را قادر می‌سازد تا پیشرفت کند، که می‌تواند چند نبرد به یاد ماندنی ایجاد کند. اگر بازیکنی بیش از حد منفعل شود، بازی سریعاً آنها را وادار می‌کند تا مستقیماً درگیر شوند و برای دوباره‌سازی سلامتی، قتل‌های شکوهی را به ثمر برسانند.

  برخوردها شدید و بی امان هستند و باعث می شوند که هر کشتاری حتی در سختی های پایین تر، دستاوردی شایسته به نظر برسد. این یک رقص باله شیطانی است، و وقتی کلیک می‌کند، می‌تواند اعتیادآور و رضایت‌بخش باشد، اما همیشه مرز باریکی بین ناامیدی و هجوم آدرنالین موفقیت را طی می‌کند.

مبارزه محور اصلی تجربه است، اما با تنها آستین ابدی فاصله زیادی دارد. هر مرحله از کمپین تقریباً 15 ساعته پر از رازها و چالش‌هایی است که انگیزه‌هایی برای کاوش فراهم می‌کند. این بازی همچنین با افزودن چالش های ساده پلتفرمینگ، عمودی بودن بیشتری را معرفی می کند. اکنون می تواند در امتداد میمون ها تاب بخورد یا بین دیوارهای خاصی بپرد. این یک راه خوب برای نفس کشیدن بازیکن با چند پازل پیچیده و اسرار پنهان در مناطقی است که به طور فزاینده ای مبهم است.

در Doom Eternal، حتی سطوح دشواری پایین‌تر نیز می‌توانند احساس چالش کنند و سختی به سرعت افزایش می‌یابد. بازی مبارزات رئیسی را ارائه می دهد که بعداً به دشمن دیگری تبدیل می شود که در میدان جنگ پرسه می زند. همه نمی توانند سختی را کشف کنند، اما موثر است و آدرنالین شما را روی انگشتان خود نگه می دارد.
 

  به ندرت می توان چنین تعهدی را دید که باعث شود بازیکن در هر مرحله احساس چالش کند، اما اگر به راحتی ناامید می شوید، بدانید که Eternal به ندرت مشتی می زند. انتخاب چهار سختی پایه و دو اصلاح کننده سختی اضافی پس از اتمام بازی بازیکنان، چالش هایی را ایجاد می کند.
     
یکی دیگر از موارد افزوده شده Doom Fortress است که یک پایگاه سفینه فضایی است که قهرمان ما در آن فعالیت می کند. این شامل یک زمین تمرین، تجهیزات باز شدنی با آیتم های موجود در داستان، و یک فضای داخلی چشمگیر است. اگر مراحل را بیش از حد چالش برانگیز بدانید، این یک مکان امن برای تمرین است.

همچنین یک بخش چندنفره وجود دارد که به خوبی روی پلتفرم های دیگر کار می کند. Battlemode صرفاً به‌روزرسانی حالت‌هایی نیست که در Doom اول وجود داشت. آن چیزی که اولین ورودی روی میز آورده را دو برابر می کند و چربی را کم می کند.

 اگر به لباس سنتی مسابقات مرگ و تلنگرهای مشابه امیدوار بودید، ممکن است ناامید شوید. Battlemode یک Doom Slayer را در برابر دو شیطان کنترل شده توسط بازیکن قرار می دهد. در حالی که این حالت با من کلیک نکرد، من به تلاشی که صرفاً حالت‌های سنتی را بدون ارتباط واضح با کمپین وارد بازی نکنیم، احترام می‌گذارم.

در Battlemode، قاتل باید مهارت بازی خود را حفظ کند و دو دیو مخالف را شکست دهد، در حالی که شیاطین باید به طور موثر برای از بین بردن Doom Slayer همکاری کنند. این حالت مملو از فصول خاص، بارگیری‌های فردی و پیشرفت مبتنی بر تجربه است که به کمپین و حالت آنلاین متصل می‌شود تا انگیزه‌های بیشتری برای بازگشت به عنوان فراهم کند.

سوال اصلی در این مورد این است که Battlemode چقدر روی سوئیچ اجرا می شود. این زیبا نیست، اما موثر است. Panic Button Games یک بار دیگر نشان داد که می داند چگونه به پورتی نزدیک شود که به اندازه این پورت شدید است.Doom Eternal فشار بسیار بیشتری به سیستم وارد می‌کند، به خصوص که بسیاری از مراحل در مقایسه با فضاهای داخلی کوچکتر Doom 2016 باز و وسیع هستند. Eternal دارای مقیاس وضوح بسیار تهاجمی است که در صحنه‌های مختلف به شدت کاهش می‌یابد تا از پایداری کادر اطمینان حاصل کند.

  نتیجه این است که حتی در صفحه نمایش دستی کوچکتر، می توانید متوجه شوید که چیزها به طور قابل توجهی مبهم و تار می شوند، به خصوص در هنگام بازی به صورت داک. این امر به ویژه در صورت ضبط یک اسکرین شات در بازی مشهود است، اما  Doom Eternal به قدری سریع است که برخی از محو شدن هوشمندانه روی اشیا و دشمنان می‌توانند این توهم را ایجاد کنند که نسخه Switch واضح‌تر و دقیق‌تر از آنچه که واقعاً عمل می‌کند به نظر می‌رسد.

 اگر با توجه به اینکه قیمت نسخه‌های دیگر مدت‌هاست که قیمت پایین‌تری داشته‌اند، می‌توانید قیمت بالایی را تحمل کنید، پورت سوییچ گزینه خوبی برای اجرای بازی است. من از طرفداران زیادی تصمیمات گیم پلی بازی هستم که Eternal برای تکامل فرمول اتخاذ می کند، و من باور دارم.
 

گرافیک بازی Doom Eternal پی اس فور

 
از جزئیات، مانند آسیب بصری به مدل های شخصیت و شل شدن اندام ها صرفه جویی نمی کند. هیچ میانبر آشکاری وجود ندارد که ظاهر یا اجرای بازی را تغییر دهد. رزولوشن قابل توجهی آن کم است، اما زمانی که به آن عادت کنید، به اندازه کافی خوب کار می کند.
 

 بازی فریم نمی اندازد یا اگر هم می افتد من متوجه نشدم. نمایش‌های ابدی مانند Panic Button دقیقاً با سرعت 30 فریم بر ثانیه آن را گروگان نگه می‌دارند. بحثی در مورد 30 فریم و 60 فریم در ثانیه در عنوانی مانند Doom وجود دارد. اگر ابزار و بستر لازم برای اجرای Eternal با سرعت 60 فریم در ثانیه را دارید، لطفاً این کار را انجام دهید.

در غیر این صورت، نسخه سوییچ به اندازه کافی پایدار و روان است که در حین بازی روی سوئیچ با مشکلی در عملکرد مواجه نشدم. این بهترین پلتفرم برای بازی کردن آن نیست، اما اگر هیچ چیز دیگری ندارید (یا قابلیت حمل را بیش از هر چیز دیگری ارزش قائل هستید)، این نسخه با توجه به محدودیت های آشکار به همان خوبی است که می توان انتظارش را داشت. همچنین دارای کنترل‌های حرکتی است که به نظر می‌رسد یک افزودنی ارزشمند است و نسبت به Doom 2016 پاسخگوتر است.

 از نظر گرافیکی، Doom Eternal یک گام بزرگ نسبت به سایر نسخه‌های کنسول است، اما امتیازات هوشمندانه‌ای را برای اطمینان از درخشش گیم‌پلی حتی زمانی که روی سخت‌افزار ضعیف انجام می‌شود، می‌دهد. دیدن اینکه این عنوان چقدر محکم اجرا می‌شود، قابل توجه است، حتی با وجود چند سازش بصری آشکار.

جمع بندی

Doom Eternal با توجه به محدودیت های آشکار به همان خوبی است که می توان انتظارش را داشت. همچنین دارای کنترل‌های حرکتی است که به نظر می‌رسد یک افزودنی ارزشمند است و نسبت به Doom 2016 پاسخگوتر است.